10 nov Werkneemster had stiekem drie fulltime dienstverbanden
Rechtbank Amsterdam 28 oktober 2025, ECLI:NL:RBAMS:2025:7907
Een opmerkelijke uitspraak van de rechtbank Amsterdam laat zien dat het verzwijgen van meerdere dienstverbanden tijdens een fulltime baan grote financiële gevolgen kan hebben. Werkneemster bleek naast haar baan bij Henkel Global Supply Chain (hierna: Henkel) nog twee andere fulltime functies te vervullen en werkte daarnaast incidenteel voor de Vrije Universiteit Amsterdam. In totaal kwam haar werkweek uit op circa 120 uur.
Feiten
Werkneemster trad op 1 september 2021 in dienst bij Henkel voor 40 uur per week. Kort daarna, op 10 januari 2022, begon zij daarnaast bij ABN AMRO op basis van een stageovereenkomst, eveneens voor 40 uur per week. Slechts vijf dagen later, op 15 januari 2022, trad zij ook bij Avery Dennison in dienst op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd, eveneens voor 40 uur per week. Daarnaast had zij nog een (onbekend) aantal uren werkzaamheden voor de Vrije Universiteit Amsterdam.
Op 28 februari 2022 meldde Werkneemster zich ziek bij Henkel en ontving sindsdien twee jaar lang loon tijdens ziekte. Op 28 april 2022 meldde zij zich tevens bij ABN AMRO en Avery Dennison ziek, waarna zij Ziektewetuitkeringen ontving. Pas in juni 2024 hoorde Henkel via het UWV dat Werkneemster gelijktijdig nog bij andere werkgevers actief was. Deze feiten kwamen aan het licht nadat Werkneemster een WIA-uitkering had aangevraagd. Henkel confronteerde haar vervolgens met deze informatie.
Oordeel kantonrechter
Werkneemster voerde aan dat Henkel op de hoogte was en toestemming had gegeven voor de andere dienstverbanden. De kantonrechter achtte dit onvoldoende onderbouwd en zelfs onwaarschijnlijk dat Henkel toestemming had verleend. Ook haar stelling dat zij de drie banen tijdens de corona-lockdown goed kon combineren, werd verworpen. De kantonrechter oordeelde dat Werkneemster als goed werknemer in ernstige mate tekort was geschoten jegens haar werkgever.
Hoewel het recht op vrije arbeidskeuze zwaar weegt, wordt dit begrensd door de Arbeidstijdenwet en goed werknemerschap, zoals neergelegd in artikel 7:611 BW. De kantonrechter vond het aangaan van zulke omvangrijke nevenwerkzaamheden en het niet vooraf bespreken met Henkel, een ernstige schending van goed werknemerschap.
Conclusie
Henkel vorderde in de procedure terugbetaling van EUR 77.260,67 aan onverschuldigd loon op grond van artikel 7:629 lid 5 BW, maar die grondslag hield geen stand. De kantonrechter vult ambtshalve de grondslag van Henkel aan en wees deze alsnog toe, maar ditmaal op grond van goed werknemerschap uit artikel 7:611 BW. Werkneemster werd veroordeeld een bedrag van ruim EUR 73.000,– aan schadevergoeding te betalen, vermeerderd met de proceskosten van ruim EUR 3.000,–.
Deze uitspraak onderstreept dat werkgevers alert moeten zijn op overtreding van de Arbeidstijdenwet en het belang van duidelijke afspraken over nevenwerkzaamheden. Heeft u hierover vragen? Onze arbeidsrechtadvocaten staan graag voor u klaar.
Klik hier voor de volledige uitspraak.
