18 apr Loonbeslag, de risico’s voor werkgevers en verhaal van kosten
Werkgevers worden regelmatig geconfronteerd met een beslag op het loon van de werknemer. Helaas is dit voor werkgevers niet zonder risico’s.
Wat is loonbeslag?
Een schuldeiser kan de schuld in principe op al het vermogen van zijn schuldenaar (lees: de werknemer) verhalen. Dus ook op zijn loon.
Bij een loonbeslag gaat het meestal om executoriaal beslag. Hierbij wordt het beslag gelegd door een deurwaarder, waarna de werkgever het loon van de werknemer (behalve de beslagvrije voet) aan de deurwaarder moet betalen. En andere mogelijkheid is conservatoir beslag. Deze vorm van loonbeslag, waarbij de werkgever het salaris moet bewaren voor de schuldeiser, komt minder vaak voor. Hieronder wordt met “loonbeslag” steeds executoriaal loonbeslag bedoeld.
Welke verplichtingen heeft de werkgever?
De werkgever is verplicht mee te werken wanneer een beslag wordt gelegd op het loon van een werknemer.
Voor de beslaglegging is de werkgever verplicht om, als de deurwaarder dit vraagt, schriftelijk aan te geven of hij periodiek loon aan de werknemer betaalt, en zo ja, de termijn en de hoogte van het loon (na aftrek van loonheffing, sociale premies en pensioenpremies) en of er al beslagen op het loon liggen. Als de werkgever onjuiste informatie verstrekt, kan hij aansprakelijk zijn voor de daardoor veroorzaakte schade en mogelijk pleegt de werkgever hierdoor zelfs valsheid in geschrifte.
Na de beslaglegging is de werkgever verplicht om het loon te bewaren, hierover te verklaren en af te dragen.
Bewaren betekent dat de werkgever het loon van de werknemer (behalve de beslagvrije voet) niet mag uitbetalen aan de werknemer. Als de werkgever het loon wel aan de werknemer betaalt, loopt hij het risico dat hij het loon nogmaals moet betalen, maar nu aan de deurwaarder. De werkgever kan het aan de werknemer betaalde loon dan terugvorderen. Dit zal niet makkelijk zijn, want de werknemer heeft immers schulden.
Verklaren betekent dat de werkgever vier weken na de beslaglegging verplicht is opgave te doen van alle door het loonbeslag getroffen betalingen. De deurwaarder verstrekt hiervoor een formulier. Deze verklaring moet aan de deurwaarder en de werknemer worden gestuurd.
Als de werkgever al eerder dan vier weken na de beslaglegging een verklaring verstrekt, handelt de werkgever mogelijk onzorgvuldig. De termijn van vier weken is bedoeld om de werknemer de mogelijkheid te geven om het loonbeslag aan te vechten.
Als de werkgever de verklaring niet verstrekt, loopt de werkgever het risico dat hij wordt gedagvaard en wordt veroordeeld om zelf de schuld van de werknemer te betalen. Indien de werkgever onjuiste informatie verstrekt, kan hij aansprakelijk worden gesteld voor de daardoor veroorzaakte schade van de deurwaarder en de schuldeiser.
Afdragen betekent dat de werkgever na het geven van zijn verklaring, de in de verklaring genoemde bedragen (behalve de beslagvrije voet) aan de deurwaarder moet betalen. De betaling aan de deurwaarder geldt als betaling aan de werknemer.
Wat ontvangt de werknemer?
Het beslag treft alle (toekomstige) vorderingen van de werknemer op de werkgever, en dus loon, bonussen, gratificaties, vakantiegeld, dertiende maand en ontslagvergoedingen. Onkostenvergoedingen vallen niet onder het loonbeslag, behalve als sprake is van verkapt loon (vergoeding is hoger dan de daadwerkelijk te maken kosten).
Dit betekent niet dat de werknemer met een loonbeslag helemaal niets ontvangt. De werknemer ontvangt namelijk de beslagvrije voet, zodat hij zijn bestaanskosten kan betalen. De beslagvrije voet is ter hoogte van de bijstandsnorm. De deurwaarder vermeldt aan de werkgever de hoogte van de beslagvrije voet.
Kan de werkgever zijn kosten verhalen?
De werkgever die wordt geconfronteerd met een loonbeslag heeft diverse verplichtingen waaraan hij moet voldoen. Daar gaat de nodige tijd in zitten. Helaas kan de werkgever deze kosten niet verhalen op de werknemer en is het ook niet mogelijk om die te verrekenen met het salaris.
Hoewel de werkgever juridisch geen recht op verhaal van kosten heeft, zijn er werkgevers die wel kosten verhalen. Bij het eerste loonbeslag bevestigt de werkgever dan veelal schriftelijk aan de werknemer dat bij eventuele volgende loonbeslagen EUR 50,– netto zal worden ingehouden op het loon. Mocht de werknemer hier niet mee akkoord gaan en dreigen met een procedure, dan is het niet aan te raden om die procedure aan te gaan. Meestal accepteert de werknemer deze “boete” echter.
Wel kan na vele loonbeslagen een ontbindingsverzoek bij de kantonrechter worden ingediend. Dan moet de werkgever de werknemer wel hulp hebben aangeboden en schriftelijk enkele malen hebben gewaarschuwd.
Tips voor werkgevers
- Verricht vanaf de datum van de beslaglegging geen betalingen meer aan de werknemer (behalve de beslagvrije voet).
- Verstrek de gevraagde informatie aan de deurwaarder.
- De werkgever die vorderingen heeft (of verwacht) op de werknemer, dient dit te melden in zijn verklaring en aan te geven dat hij tot verrekening zal overgaan.
- De deurwaarder heeft jegens de werkgever een informatieplicht. De werkgever kan bij onduidelijkheden de deurwaarder raadplegen.
- Bespreek met de werknemer wat wel en wat niet onder het loonbeslag valt, hoe lang het beslag ongeveer zal duren en welke informatie de werknemer aan de deurwaarder moet geven om de beslagvrije voet correct vast te stellen (leeftijd, woonsituatie, woonkosten, ziektekosten, ontvangen kindgebonden budget en eventueel ander inkomen of inkomen van de partner).
- De inhoudingen op het loon moeten worden voortgezet tot de deurwaarder bericht dat de schuld van de werknemer en de bijkomende kosten zijn voldaan.
- Informeer de deurwaarder indien de arbeidsovereenkomst van de werknemer eindigt.