03 feb Passende arbeid: het blijft een vaag begrip
Voor werknemers die hun huidige functie niet meer kunnen uitoefenen, bijvoorbeeld door ziekte, moet passende arbeid worden gezocht. Maar wanneer is arbeid passend? Dat is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Bij de beoordeling van de vraag of arbeid passend is, worden verschillende factoren in acht genomen. Indien de werknemer de werkzaamheden – anders dan zijn werkgever – niet passend acht, mag hij deze weigeren. Voor werkgevers die menen dat de arbeid wel passend is, resteren verschillende remedies, zoals een loonstop.
ECLI:NL:RBMNE:2024:6465
In bovengenoemde uitspraak van 28 november 2024 stond een dergelijk geschil tussen werkgever en werknemer over het al dan niet passende karakter van de aangeboden re-integratiewerkzaamheden centraal. De betreffende werknemer werd ziek en moest na een tijdje re-integreren. De bedrijfsarts adviseerde dit niet op de oorspronkelijke werklocatie te doen. Naar aanleiding van dit advies koos werkgever een andere locatie waar werknemer kon gaan re-integreren. De totale reistijd naar deze locatie bedroeg 3,5 uur per dag, waarvan een half uur werd gerekend als re-integratie-werktijd. De werknemer achtte deze reistijd onredelijk en vond de aangeboden werkzaamheden om die reden niet passend. Toen de werknemer daarom niet kwam opdagen, legde werkgever een loonstop op wegens het weigeren van passende werkzaamheden.
De voorzieningenrechter benadrukt dat allereerst het oordeel van de bedrijfsarts over de werkzaamheden van belang is. De werkgever stelde dat de bedrijfsarts de reistijd voor het werk, met inkorting van de werktijd, passend achtte. Dit bleek volgens de voorzieningenrechter echter niet uit de rapportages. Daarnaast was er een deskundigenoordeel van het UWV dat bepaalde dat de werklocatie, gezien de beperkingen van de werknemer, mogelijk niet passend is. Alle omstandigheden in acht nemend, oordeelt de voorzieningenrechter dat niet is gebleken dat de werknemer passende arbeid heeft geweigerd, zodat de loonstop ten onrechte was opgelegd. De werkgever wordt veroordeeld tot betaling van het achterstallig loon met daarbovenop de wettelijke verhoging van 50% en de kosten voor het deskundigenoordeel.
Wat betekent dit voor werkgevers?
De uitspraak benadrukt dat het begrip passende arbeid sterk afhankelijk is van de specifieke omstandigheden van het geval. De uitspraak biedt werkgevers verschillende aanknopingspunten bij het beoordelen en aanbieden van werkzaamheden aan re-integrerende werknemers. Het advies van de bedrijfsarts is leidend, maar niet absoluut. Een deskundigenoordeel kan daarnaast verandering brengen in de situatie en dienen als leidraad in de discussie tussen werkgever en werknemer. Een deskundigenoordeel biedt niet alleen een objectieve kijk op de situatie, maar kan ook juridische complicaties, zoals een loonstop die achteraf onterecht blijkt, voorkomen.
Werkgevers dienen zorgvuldig te werk gaan bij het aanbieden van passende arbeid en kunnen desgewenst overleg voeren met de bedrijfsarts, en indien nodig het UWV. Heeft u een zieke werknemer en twijfelt u over de te nemen stappen? Neem gerust contact op met onze arbeidsrechtadvocaten.
